صحیفه امام خمینی » جلد ۱ » صفحه ۲۷۰
اسلام این نیست. والله اسلام تمامش سیاست است. اسلام را بد معرّفی
کردهاند. سیاست مُدُن از اسلام سرچشمه میگیرد. من از آن آخوندها نیستم که
در اینجا بنشینم و تسبیح دست بگیرم؛ من پاپ نیستم که فقط روزهای یکشنبه
مراسمی انجام دهم و بقیه اوقات برای خودم سلطانی باشم و به امور دیگر کاری
نداشته باشم. پایگاه استقلال اسلامی اینجاست. باید این مملکت را از این
گرفتاریها نجات داد. نمیخواهند این مملکت اصلاح بشود؛ اجانب نمیخواهند
مملکت آباد شود. اینها حتّی آب هم برای این ملّت تهیه نکردهاند! آبی که ما
در قم از آن استفاده میکنیم، در اروپا حتّی به حیواناتشان هم نمیدهند!
اگر راست میگویند برای بیکاران کار پیدا کنند. این جوان بعد از بیست سال
تحصیل، کار میخواهد. فردا، که فارغ التّحصیل میشود، سرگردان است. اگر
معاشش فراهم نشود نمیتواند دین خود را حفظ کند. شما خیال میکنید آن دزدی
که شبها از دیوار، با آن همه مخاطرات، بالا میرود و یا زنی که عفت خود را
میفروشد، تقصیر دارد؟ وضع معیشتْ بد است که این همه جنایات و مفاسد، که شب
و روز در روزنامهها میخوانید، به وجود میآورد.
سرمای همدان و آوردن گُل از هلند
وقتی
که در زندان بودم، خبر آوردند که سرمای همدان به ۳۳ درجه رسیده؛ بعد خبر
آوردند که دو هزار نفر از سرما تلف شدهاند. در آن حالت من دستم بسته بود؛
چه میتوانستم بکنم؟ این تازه در همدان بود؛ البتّه در تهران و شهرهای دیگر
هم تلفاتی بود. دولت چه اقدامی نمود؟ در یک چنین وضع برای استقبال از
اربابان خود، با طیّاره از هلند گل میآورند! پول ملّت فقیر را تلف
میکنند. اجاره هواپیما که از هلند گل میآورد سیصد هزار تومان است! جبران
کنید غلطهای خود را؛ اسلام را رعایت کنید.
در ایّام گرفتاری، در روزنامه
اطلاعات، درباره وضع مادّی و بهداشتی مردم جنوب مطلبی خواندم؛ تعجّب کردم!
چگونه این مطلب را گذاشته بنویسند. یکی از خبرنگاران پس از بازدید از وضع مردم جنوب، چنین نوشته بود که در جنوب ایران در دهات
اصلاً از دکتر و دارو خبری نیست؛ آب وجود ندارد. و یک ده، اکثر مردمش کور
بودند. خلاصه از کلّیه وسایل و نیازمندیهای اوّلیه زندگی محروم بودند. آن
وقت در کنفرانس «اکافه»، (۱)
که نمایندگان دول دنیا جمع شده بودند که فکری برای وضع اقتصاد دول بکنند -
اگر بخواهند عمل بکنند - در صورتی که اعضای شرکت کننده، چه از کشورهای
کوچک و چه بزرگ، همه دم از اشکالات اقتصادی خود میزنند، هیئت نمایندگی
ایران اظهار میکند که وضع اقتصادی ایران کمال مطلوب است و هیچ عیب و نقصی
ندارد! آیا وضع اقتصادی انگلستان بد است؛ ایران خوب است؟! وضع اقتصادی
هندوستان بعد از آن همه پیشرفت بد است، ایران خوب است؟! همین طور ژاپن وضع
اقتصادیش بد است، ایران خوب است؟!
«ملّت مترقّی»
آقایان در کاخهای
خود نشستهاند میگویند «ملّت مترقّی»! «ملّت مترقّی» از گرسنگی میمیرد؟!
امیر اسلام، علی - علیه السّلام - نان جو میخورد. برای مهمانیی که به
افتخار اربابان خود ترتیب میدهند، پانصد هزار تومان، یک میلیون تومان، یا
بیشتر خرج کنند و مرتّب دم از برنامه «مترقّی» میزنند! میگویند کشور ما
در ردیف کشورهای طراز اوّل است! مگر با رفتن چند زن به مجلس، مملکتْ مترقّی
میشود. مملکت با برنامههای اسرائیل درست نخواهد شد.